پرونده بدعهدی‌ها در قطعنامه‌های بین‌المللی(3)
وزیر پست و تلگراف و تلفن سال‌های ابتدای انقلاب گفت: با امریکا باید تعامل داشته باشیم. تعامل به صورت مساوی در بیرون نه پشت میز مذاکره باید باشد. در صورتی منافع طرفین به صورت عادلانه تعریف می‌شد که حق وتو حذف شود. با وجود حق وتو تعامل معنا ندارد.
به گزارش فراتیتر، جنگ میان ایران و عراق در حالی به روز‌های پایانی‌اش نزدیک می‌شد که بزرگ‌ترین خواسته مردم ایران معرفی متجاوز جنگی بود. در نهایت هم عراق به عنوان متجاوز شناخته شد و با تمام، اما و اگر‌ها قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران پذیرفته شد. گرچه این قطعنامه تنها بر روی کاغذ تایید شد و خیلی از مفاد آن اجرایی نشد، اما دفاع مردم ایران درس بزرگی به نظام بین‌الملل داد. در این خصوص پای صحبت‌های سید محمد غرضی، وزیر پست و تلگراف و تلفن سال‌های ابتدای انقلاب نشستیم که مشروح این پرسش و پاسخ در ادامه منتشر شده است.
فراتیتر: چرا با وجود سازمان‌های بین‌المللی ایران به حقوق خود در قطعنامه‌های مختلف مثل ۵۹۸ و ۲۲۳۱ نرسید؟
غرضی: نظام بین‌المللی وجود ندارد. نظامی وجود دارد که همه کار‌ها را به نفع خود مصادره می‌کند. ملت ایران در زمان جنگ مورد آسیب و گرفتاری قرار گرفت، اما مقاومت کرد. زمانی که اهداف صدام و حامیانش به نتیجه نرسید. اقدام به نگارش چندین قطعنامه کردند که برای مردم ایران مفید نبود. سیاست خارجی انعکاس استعداد داخلی است. اگر توان داخلی داشته باشیم، در جریان امور بین‌المللی توفیق پیدا می‌کنیم. در غیر این صورت به نتیجه نخواهیم رسید. ایران دارای استعداد داخلی بسیار بالایی است که متعلق به ملت است و دولت‌ها در آن نقشی ندارند. ایران توانایی این داشت که هم انقلاب کند، هم بجنگ و اهداف متجاوز را مورد هدف قرار دهد. نظام بین‌الملل به عنوان ابزار حکومتی در دست زورمندان است. سازمان ملل متحد بعد از جنگ دوم جهانی به وجود آمد و حق وتو در آن تعریف شد. آنچه به مردم دنیا رسید، جز ضرر و گرفتاری نبوده است. زمانی که استعداد داخلی باشد، توانایی احقاق حق هم ایجاد می‌شود. استعداد نزد ملت ایران مقدس است و آن‌گونه که در ایران تعریف شده است در هیچ کجای دیگر تعریف نشده است.
فراتیتر: دولت عراق بر اساس قطعنامه ۵۹۸ باید ۱۱۰۰ میلیارد دلار به ایران غرامت پرداخت می‌کرد، چرا تا به این لحظه به این حق خود نرسیده‌ایم؟
غرضی: از حکومتی مثل صدام طلب کار هستیم. مردم عراق با فرهنگ ملت ایران زندگی می‌کنند. زمانی که حکومت ساقط شد، استیفا از مردم عراق مثل استیفا از خودمان است. نظام بین‌الملل به خصوص امریکا هدفش از حمله به عراق این بود که حکومت‌هایی را به وجود بیاورد که توان جنگیدن با ایران داشته باشند. عکسش اتفاق افتاد و با استعدادی که ذکر کردم، ملت عراق امریکا را مأیوس کردند و ما بزرگ‌ترین دستاورد را کسب کردیم. زمانی که بحث منطقه‌ای می‌شود صاحب قدرت قوی هستیم. ملت‌های منطقه همراه می‌شوند. در قرن ۱۶، ۱۷ و ۱۸ سه امپراتوری در غرب آسیا وجود داشت؛ حکومت عثمانی با ۲۲ میلیون جمعیت، ایران با ۱۰ میلیون جمعیت و حکومت هند با ۱۰۰ میلیون جمعیت مکاتبات به فارسی داشتند. جامعه شناسان معتقدند ایران در آن زمان کوچک‌تر بود، اما فرهنگ ملت ایران بر دیگر فرهنگ‌ها تأثیرگذار بود. در قرن حاضر هم این اتفاق افتاد که ایران تبدیل به حکومتی شده است که بر قلوب مردم حاکم است. به تازگی هم شاهد بودیم که ایاصوفیه بعد از ۹۰ سال از موزه به مسجد تبدیل شد. این کار انقلاب ایران بود که پایه‌گذاری کرد. بیشترین امتیاز را در منطقه به دست آوردیم. غرامت را باید صدام و حامیانش می‌دانند. این غرامت تبدیل به قدرت سیاسی، منطقه‌ای و فرهنگ عمومی برای ایران شده است.
فراتیتر: با توجه به تجربه‌های قبلی رابطه ایران و امریکا چگونه خواهد بود؟
غرضی:از نظر من با امریکا باید تعامل داشته باشیم. تعامل به صورت مساوی در بیرون نه پشت میز مذاکره باید باشد. تعامل‌ها یک‌طرفه بود که برجام به این شکل درآمد. در صورتی منافع طرفین به صورت عادلانه تعریف می‌شد که حق وتو حذف شود. باوجود حق وتو تعامل معنا ندارد. آنچه در گذشته انجام شده است، نشان داد که ممکن است دولت‌ها به‌خوبی از حقوق مردم دفاع نکنند، اما ملت ایران از استقلال خود فاصله نمی‌گیرد. صدسال آینده به مراتب بهتر از ۱۰۰ سال گذشته است. ایران رشد و توسعه وسیعی را تجربه می‌کند.
