
به گزارش فراتیتر و به نقل از بلومبرگ، برای شروع یک کسب و کار جدید در ایران، از این بدتر زمانی نبوده است. حتی پیش از هشدار مقامات جمهوری اسلامی به عموم مردم در مورد شیوع کرونا، این کشور سال را با یک بن بست شدید با آمریکا آغاز کرده و اقتصادش به شدت از تحریمها آسیب دیده بود.
برای سه نفر از فارغ التحصیلان رشته طراحی، یک بازار چند ده میلیونی از مشتریهای تشنه به واردات، ارزش خطر کردن را داشت. برند «کوی»، از ماه جولای تاکنون، هزار تاپ و شلوار جین راه راه فروخته است.
«ساخت ایران» روزنهای از امید است که در میانه مشکلات مالی ناشی از طرد شدن از بازار نفت و تجارت جهانی همزمان با شیوع کرونا بروز پیدا کرده است.
در کشوری که زندگی بسیاری از مردم با چرخه محدودیتهای غربی تعریف شده، برندهایی از برند لباس «کوی» گرفته تا محصولات مو «زی» و قهوه «بن مانو» در میان نامهای وطنی هستند که خلاء کالاهای مصرفی را پر کرده اند.
آرمیتا قصابی، ۳۰ ساله که یکی از موسسان برند «کوی» است، میگوید: «ما فقط میدانستیم که میشود، زیرا ما و بسیاری از افراد دور بر ما برای کارهای ساده و اساسی بسیار ناامید بودند.»
«کوی» از پارچههای ریسیده شده در کارخانه نساجی در شهر خوی در شمال غرب ایران استفاده میکند که با این کار، نیاز به مواد وارداتی از بین میرود.
به گفته قصابی، نبود رقابت با برندهای جهانی و هزینههای پایین نیروی کار، قیمتها را مقرون به صرفه نگه داشته و حاشیه سودی خوبی دارد.
ایران سال هاست که به مقاومت خود افتخار میکند، چیزی که رهبر معظم انقلاب آیت الله علی خامنهای سعی کرده آن را گسترش دهد و با دکترین «اقتصاد مقاومتی»، آن را در سیاست حفظ کند.
توافق هستهای ۲۰۱۵، در قبال کاهش فعالیتهای هستهای ایران متعهد شده بود که ایران بتواند به روابط بین المللی بازگرداند، اما پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، وی از این توافق خارج شد و حملات خود به اقتصاد ایران را آغاز کرد.
نخستین چیزی که پس از بازگشت تحریمها در سال ۲۰۱۸ از خیابانهای تهران ناپدید شد، فروشگاههای لباس برند خارجی بود. مراکز خرید مشهور که سالها به صورت غیررسمی مدلهای برندهای منگو و زارا یا آدیداس و بنتون را عرضه میکردند، اکنون با واحدهای خرده فروشی خالی مواجه شده بودند.
ترکیب سقوط ناگهانی ارزش ریال که به قدرت خرید مصرف کنندگان آسیب شدیدی زد و ممنوعیت دولتی بر واردات صدها کالای غیرضروری نظیر پوشاک، سبب از هم پاشیدن صنعت خرده فروشی شد. واردات کمتر، منجر به کمبود چیزهای پیش پا افتاده نظیر برندهای شامپوهای خارجی شد که قیمت آنها سر به فلک میکشد.
نازنین، ۵۱ ساله که خود مالک یک شرکت بازاریابی کوچک در تهران است گفت شروع به خرید شامپو برند «زی» کرده، زیرا دیگر توانایی خرید برند اورآل را به هیچ وجه ندارد.
وی میگوید که قیمت یک بطری از این شامپوی خارجی نسبت به دو سال گذشته ۶ برابر گرانتر شده است.
وی گفت: «کیفیت (برند ایرانی) کاملا همانند (برند خارجی) است... من واقعاً چارهای نداشتم و نمیخواهم مارکهای قدیمی و سنتی ایرانی را بخرم.»
مقامات ایرانی گفته اند بخش خصوصی و صادرات به کشورهای همسایه را توسعه میدهند، اما بزرگترین صنایع تولید بومی ایران نظیر خودروسازان هنوز نسبت به تحریمها آسیب پذیر و گرفتار فساد هستند. در عین حال، شیوع کرونا نیز به تجارت برون مرزی این کشور صدمه زده است. اما عملکرد بسیاری از شرکتهای کوچکتر بهتر است.
امیر علی صبور، مدیر ارتباطات بازاریابی در خرده فروش آنلاین باسلام گفت: «در دو سال گذشته روند مشخصی وجود داشته است که در آن تعداد بیشتری از مردم در حال به راه انداختن کسب و کارهای کوچک و فروش چیزهایی هستند که خودشان میتوانند تولید کنند.»
وی افزود این وب سایت که خریداران را با تولیدکنندگان و عرضه کنندگان مرتبط میکند، در سال جاری تاکنون ۴۸ هزار مورد ثبت نام داشته که رقم در سال گذشته برابر با ۴ هزار مورد بوده است.
در تولیدی «کوی»، جایی که گروهایی از کارشناسان فنی و چرخ کارها با ماسک صورت با پشتکار کنترل کیفیت را انجام میدهند، فروش زیاد است.
اقتصاد ایران همچنان با مشکلات عدیدهای روبروست. مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا به بالاترین میزان در این هفته رسید. محدودیتهای مسافرتی در ۵ شهر از جمله تهران اعمال شد.
بسیاری از کالاهای اساسی که در ایران ساخته میشوند، اما همچنان قیمت شان به طرز چشمگیری در حال افزایش است، زیرا تا حدی به واردات متکی هستند. «کوی» نیز در تهیه زیپهای با کیفیت بالا و دیگر اتصال دهندههای فلزی با مشکل روبرو شد، زیرا آنها از توکیو وارد میکرد و به علت ممنوعیتهای وارداتی، دو ماه طول کشید تا آنها را از گمرک ترخیص کند، اما فروش همچنان بالاست، حداقل در کوتاه مدت اینطور است.