به گزارش روی تیتر، پس از آن که تنش میان ایالات متحده و ایران وارد سطح جدیدی شد، قیمت نفت به بالاترین نرخ خود در چهار ماه اخیر رسیده است. اتفاقی که به سود هر کشوری باشد، به ضرر هندیها است. آنها حدود شصت درصد از نفت موردنیاز خود را از خاورمیانه تامین میکنند. تحلیلگران اعتقاد دارند هند برای اطمینان از حفظ امنیت مدیریت منابع انرژی اش باید وابستگی به نفت را کاهش دهد.
نفت خام برنت در تاریخ ۸ ژانویه برای هر بشکه بیشتر از ۷۱ دلار قیمتگذاری شد. این گرانی پس از تشدید درگیریها میان ایالات متحده و ایران شدت گرفت. پس از آن که آمریکاییها سردار سلیمانی را به شهادت رساندند، ایران نیز به یکی از پایگاههای نظامی آنها حمله کرد. فعالان بازار نفت اعتقاد داشتند درگیری بیشتر دو کشور میتواند بازار نفت را دچار التهاب بیشتری کند.
اکنون این تنشها کاهش یافته است. اما هند باید با نفت خداحافظی کند. هند سومین مصرف کننده بزرگ نفت پس از آمریکا و چین است. آژانس بین المللی انرژی در گزارشی جدید مدعی شده هند ممکن است تا اواسط دهه ۲۰۲۰ میلادی به رتبه نخست مصرف نفت در سطح جهان صعود کند. از آوریل تا نوامبر سال گذشته، هند ۱۷۷.۵ میلیون تن نفت خام و فرآوردههای نفتی به ارزش ۸۱ میلیارد دلار وارد کرده است.
تقاضای هند برای نفت همچنان در حال رشد است. پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۴، هند روزانه شش میلیون بشکه نفت نیاز داشته باشد. این آمار در مقایسه با نیاز روزانه ۴.۴ میلیون بشکهای در سال ۲۰۱۷ رشد سالانه ۳.۹ درصدی را نشان میدهد؛ بسیار بالاتر از میانگین جهانی ۱.۲ درصدی مورد تایید آژانس بین المللی انرژی؛ بنابراین هندیها همواره در برابر تغییرات بازار انرژی، آسیبپذیر هستند. ۶۵ درصد از واردات نفتی آنها از تنگه خاورمیانه عبور میکند. اما سوال اساسی این است؛ هند چگونه میتواند انرژیهایش را کنترل کند؟
استفاده از سوختهای جایگزین
ذخایر استراتژیک نفت هند حدود ۵.۳۳ میلیون تن (برابر با کمتر از ۳۷ میلیون) بشکه است. این ذخیره میتواند نیازهای کشور برای حدود ده روز را تامین کند. اما هند باید آهسته آهسته به مدیریت سایر منابع بپردازد. یکی از گزینههای آنها گاز طبیعی است. درصد استفاده هندیها از گاز طبیعی در مقایسه با سایر منابع طبیعی آنها تنها ۶ درصد است. بخش عظیمی از منابع انرژی طبیعی هندیها را ذغال سنگ شامل میشود. براساس اطلاعات منتشرشده از سوی دولت هند در هشت ماه منتهی به ماه نوامبر، آنها بیش از نیمی از مصرف بنزین خود (۴۲ میلیارد متر مکعب) را وارد کردهاند.
هند بیشتر گاز خود را از قطر (که عضو اوپک نیست)، روسیه، استرالیا و ایالات متحده وارد میکند. آنها اعتقاد دارند این کشورها مناطق پایدار دنیا هستند و این مسئله وابستگی هند به خاورمیانه را کاهش میدهد. هندیها ذخایر عظیمی از گاز متان دارند که برای استخراج آنها به تجهیزات، تکنیک و سرمایه بسیار زیادی نیازمند هستند. تحلیلگران اعتقاد دارند هند هدفگذاری کرده تا سال ۲۰۳۰ میزان مصرف گاز طبیعی خود را به ۱۵ درصد از مجموع انرژیهایش افزایش دهد. با این حال رسیدن به این دستاورد دشوار است. چرا که برای افزایش تقاضای گازهای طبیعی، ابتدا باید لولهکشیهای آن در سطح کشور انجام شود که فرایندی طاقت فرسا و دشوار است.
پیش به سوی برقیشدن
در سال ۲۰۱۷ حدود ۴۱ درصد از مجموع انرژیهای مصرفی هند به سوختهای فسیلی در حمل و نقل تعلق داشت. هندیها تصمیم گرفتهاند در سال ۲۰۳۰ حداقل سی درصد از اتومبیلهای شخصیشان را برقی بدانند. این اتفاق میتواند به صرفهجویی ۵۵ میلیون بشکه نفت کمک کند. همچنین حضور اتومبیلهای برقی در جادههای هند در صرفهجویی میلیونها بشکه نفتی وارداتی تاثیرگذار است. اما هندیها ابتدا باید شبکههای برقی خودشان را باثباتتر کنند. پس از آن نیاز دارند به توسعه پنلهای خورشیدی بپردازند و در نهایت باتریهای بهتری برای حفظ منابع الکتریکی داشته باشند.
منبع: الجزیره