۹۲۵
يکشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۲
تعداد بازدید : ۵۸۷
ورزشی فوتبال

یادداشت

عجیب‌ترین و غیر منتظره‌ترین خبر فوتبالی روز‌های اخیر نه به اتفاقات دربی مربوط می‌شد و نه به خبر‌های تکراری در خصوص مشکلات مالی باشگاه‌ها و اعتراض‌ها و اعتصاب‌ها و حاشیه ها. بلکه به تعیین تکلیف نیمکت تیم ملی و انتخاب سرمربی جدید این تیم مربوط می‌شد که جامعه فوتبال را در شوک فرو برد.

به گزارش روی تیتر، بعد از مدت‌ها کش و قوس، بخت با گزینه‌ای یار بود که کمتر کسی تصور نفر اول شدن او را می‌کرد؛ دراگان اسکوچیچ، سرمربی جوان، اما با سابقه در فوتبال ایران که باید وارد جدی‌ترین چالش زندگی ورزشی خود شود.

قطعا در شرایط عادی بعید بود که انتخاب فدراسیون و وزارت ورزش گزینه ای، چون اسکوچیچ باشد، اما در بلبشوی مدیریتی فعلی و در وضعیتی که فدراسیون بدون رئیس اداره می‌شود و همچنین فاصله کم باقی مانده تا مقدماتی جام جهانی، هیچ اقدامی از سوی فدراسیون غیر ممکن نبود. علاوه بر این، دایره محدود مربیان داخلی و مشکلات مالی فدراسیون فوتبال، عوامل موثری بودند که راه رسیدن مرد کروات به نیمکت تیم ملی را هموار کرد. اما هیچ کدام از این دلایل، مانع نقد و به چالش کشیدن شیوه گزینش فدراسیون و وزارت ورزش نخواهند شد.


اگر چه در فضای کنونی، سرزنش و نقد این انتخاب گره‌ای از کار باز نخواهد کرد. چون تجربه گذشته نشان داده که بابت انتخاب‌های غیر اصولی و ناکارآمد، هیچ گاه پاسخی داده نخواهد شد. اگر درباره انتخاب ویلموتس و هزینه گزافی که به فوتبال ما تحمیل کرد پاسخ قانع کننده‌ای شنیدیم، در خصوص انتخاب اسکوچیچ هم با جواب صریح مواجه خواهیم شد!


این انتخاب فارغ از خوب یا بد بودن، یک تصویر درست و یک برآورد صحیح از مدیریت فوتبال پیش روی ما قرار داد که خروجی آن، سردرگمی و فقدان استراتژی در همه ابعاد است. مدیریتی که توانایی ساده‌ترین انتخاب‌ها با توجه به داشته‌های مشخص و محدود خود را ندارد، چگونه می‌تواند فوتبال را در مسیر توسعه قرار دهد و اصلا با این مدیریت دیمی، می‌توان انتظاری جز این انتخاب‌های غیر منتظره را داشت؟ چگونه در حالی که مدام از انتخاب قطعی مربی ایرانی سخن گفته می‌شود، ناگهان فرد دیگری معرفی می‌شود و آیا این به معنی فریب افکار عمومی نیست؟


به هر حال این مسیری است که تیم ملی مجبور به قدم برداشتن در آن شده و بهتر است به جای حمله همه جانبه به شخص اسکوچیچ حمایت کافی و همه جانبه‌ای صورت پذیرد. اگر چه دراگان تجربه هدایت تیم‌های بزرگ را در کارنامه ندارد، اما با شناخت کامل او از فوتبال ایران و توانایی فنی که در این سال‌ها از خود نشان داده، می‌توان به آینده امیدوار بود. فراموش نکنیم زمانی که برانکو پس از بلاژویچ نامدار و بزرگ هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت همین نقد‌ها و حمله‌ها صورت گرفت، اما دیدیم که چگونه توانایی‌های فنی پروفسور تیم ملی را در مسیر موفقیت قرار داد. شاید اسکوچیچ، برانکوی دیگری برای فوتبال ایران باشد و در فاصله کم باقی مانده تا بازی‌های برگشت مقدماتی جام جهانی، بهتر است فضای تیم ملی آرام و بدون تنش باشد.
سعید ونکی

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: