یادداشت * سعید ونکی در فراتیتر
پرسپولیس این فصل هم مطابق سالهای گذشته قهرمانی لیگ برتر را از آن خود کرد و در لیگی که رقبایش هزینههای کلانی را برای تصاحب جایگاهش کرده بودند، این پرسپولیس بود که مقتدرانهترین قهرمانی خود را به دست آورد و حتی تغییر کادر مدیریتی و فنی خللی در روند موفقیتها ایجاد نکرد. اما این مهم چگونه و در چهار سال پیاپی با مدیران و مربیان مختلف حاصل شده است؟ اصلیترین مولفهای که باعث تداوم این روند مثبت پرسپولیس شده، حفظ ساختار و اسکلتی است که در زمان مدیریت علی اکبر طاهری و برانکو ایوانکوویچ پایه گذاری شد. این دوران آغاز راهی بود که پرسپولیس را حاکم بلامنازع فوتبال ایران کرد. تزریق نیروی جوانی به تیم با جذب بازیکنان جوان و نگه داشتن آنها و کادر فنی با درایت در کنار تدارک لجستیکی مناسب، پروسهای بوده که با کمترین تغییر تاکنون ادامه پیدا کرده و این مسیر برانکو و کالدرون و گل محمدی نمیشناسد. در واقع ثبات تیمی، کلیدیترین فاکتوری بوده که قهرمانی را برای سرخپوشان تضمین کرده است؛ بر خلاف رقبای اصلی پرسپولیس که در هر فصل دچار دگرگونی فنی به خصوص در بخش بازیکن میشوند. استقلال، تراکتورسازی و سپاهان هر ساله با هزینههای کلان به دنبال رسیدن به جام هستند؛ غافل از اینکه تا زمانی که ثبات فنی در تیم برقرار نباشد موفقیتی حاصل نمیشود و اگر هم حاصل شود، گذرا و مقطعی هستند. اما با وجود کسب چهارمین جام قهرمانی متوالی، شرایط پرسپولیس به گونهای است که احتمال پاره شدن نوار موفقیتها کم نیست، زیرا بحران مالی باشگاه ستارههای جوان تیم را در مسیر جدایی قرار داده. شجاع خلیل زاده، کمال کامیابی نیا، مهدی ترابی، بشار رسن و علی علیپور مهرههای کلیدی پرسپولیس هستند که امکان جدایی شان کم نیست. علاوه بر این، رفتن بیرانوند و بازنشستگی سید جلال حسینی هم عاملی برای پوست اندازی احتمالی پرسپولیس در فصل بعد خواهد شد و این تغییرات برای تیمی که به کمترین خروجی عادت دارد، به معنای از دست رفتن پنجمین قهرمانی متوالی لیگ برتر است. جدا از این مسئله بلاتکلیفی مدیریتی باشگاه هم مزید بر علت شده تا آینده پرسپولیس در هالهای از ابهام قرار گیرد. هنوز بعد از جدایی انصاری فرد باشگاه با سرپرستی اداره میشود که کمترین تجربه و توانایی لازم برای رتق و فتق امور پرافتخارترین و پرطرفدارترین باشگاه ایران را دارد و فاجعه بارتر اینکه تنها دو عضو هیئت مدیره او را همراهی میکنند! هیئت مدیرهای که وظیفه اصلی اش تامین منابع مالی لازم برای باشگاه است، کامل نشده و مشخص نیست که چه راهبردی برای فصل بعد خواهد داشت. بدون شک تداوم این روند آسیب شخصیتی گل محمدی را به دنبال خواهد داشت. اگر چه قهرمانی این فصل به نام یحیی ثبت شده، اما به هر حال او فردی قلمداد میشود که تیم صدرنشین کالدرون و ساخته و پرداخته شده برانکو را تحویل گرفته و برای بسیاری از اهالی فوتبال، عیار او در فصل بعد مشخص خواهد شد. اگر ثبات تیمی پرسپولیس آسیب ببیند و سریال این موفقیتها به پایان برسد، اولین ترکشها به سمت گل محمدی روانه خواهد شد و بدتر از آن یک مربی با کیفیت ایرانی سوزانده میشود. عایدی این بلاتکلیفی چیزی جز خداحافظی با قهرمانی و ضربه به یک مربی آینده دار وطنی نخواهد بود و وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی پرسپولیس وظیفه دارد هر چه زودتر باشگاه را از این شرایط بدی که گرفتارش شده رها سازد.