چه ایرادی دارد که مشاور فنی لباسش را در بیاورد؟

خداداد این موضوع را تأیید کرد و گفت: «متاسفانه به دلایل شخصی قادر به ادامه حضور در تیم ملی نیستم.» حالا نیز این پیشکسوت فوتبال ایران در مصاحبه‌ای مفصل با خبرگزاری تسنیم، درباره شرایط تیم ملی فوتبال ایران، انتقادها به نمایش ایران در دیدار با ازبکستان در مرحله مقدماتی جام جهانی 2026 و ... صحبت‌هایی را مطرح کرد که در زیر می‌خوانید:

از آخرین وضعیت تیم ملی چه خبر؟
تیم ملی که فعلاً تعطیل است، ولی در مجموع شرایط تیم خوب است.

نمایش ایران مقابل ازبکستان در دومین بازی‌اش در مرحله انتخابی جام جهانی 2026 با انتقادهای زیادی همراه شد ...
نیمه دوم خوبی برابر ازبکستان نداشتیم. تیم ما بد بود و اگر انتقادی مطرح شده، درست بوده است. ما دو نیمه متفاوت برابر ازبکستان داشتیم. در نیمه دوم تقریباً هیچ موقعیتی نداشتیم.

با بازیکنان صحبت کردید که چرا به یک‌باره ضعیف بازی کردند؟
ما بازی ضعیفی انجام دادیم و ازبک‌ها سوار بازی بودند و حتی می‌توانستند برنده شوند، اما در فوتبال چنین شرایطی پیش می‌آید.

برخی کارشناسان و پیشکسوتان گفتند نگران وضعیت تیم ملی در جام ملت‌های آسیا هستند. آیا این انتقادها را منصفانه می‌بینید؟
برخی از این کارشناسان دقیقاً نگران چه چیزی هستند؟ آخرین قهرمانی تیم ملی برای 50 سال پیش بوده است و الان با توجه به پیشرفت تیم‌هایی مثل ژاپن چطور باید توقع قهرمانی داشته باشیم؟ کارشناسان یا پیشکسوتانی که نگران قهرمانی تیم ملی هستند چرا زمان کارلوس کی‌روش نگران قهرمانی نبودند؟ ما دو دوره تیم ملی را در اختیار مربی با کارنامه گذاشتیم، ولی اوت شدیم و به فینال هم نرسیدیم. زمان برانکو ایوانکوویچ و بلازوویچ هم قهرمان نشدیم. اینکه کارشناسان توقع دارند و نگران قهرمانی تیم ملی هستند، خیلی منطقی نیست.

تیم ملی در همه ادوار برای قهرمانی تلاش کرده، ولی زورش نرسیده است. این دوره از همه ادوار سخت‌تر است، چون ژاپنی هست که ترسناک است. کره جنوبی خط جلوی خطرناکی دارد. عربستان و استرالیا تیم‌های خوبی هستند. پیشکسوتان می‌دانند قهرمان شدن در این شرایط سخت است. برخی از آن‌ها نگران قهرمان شدن تیم ملی نیستند و دارند به نوعی «هَم» می‌زنند تا اگر ایران قهرمان نشد هجمه وارد کنند. تیم امید 50 ساله است هیچی نشده و این‌بار هم چیزی نشد، آیا اتفاقی افتاد؟ وقتی تیم‌های نوجوانان، جوانان و امید وضعیت خوبی نداشته باشند، تیم ملی بزرگسالان هم شرایط خوبی نخواهد داشت. ما دو سه بازیکن در سطح اول فوتبال داریم، ولی ژاپنی‌ها 20 بازیکن دارند، کره جنوبی هم 10 بازیکن در سطح بالا دارد که در بایرن مونیخ، تاتنهام و... بازی می‌کنند. ژاپن یک خروار لژیونر دارد. قیاس کردن کار درستی نیست. تیم‌هایی مثل ژاپن از نظر مهره جلو هستند. کاری ندارم به لحاظ کیفی کدام بازیکن ما یا آن‌ها خوب است و من درباره تعداد بازیکنان لژیونر صحبت می‌کنم. عده‌ای زوم کرده‌اند که تیم ملی باید قهرمان شود. تیم ملی قطعاً تلاشش را می‌کند، ولی نه اینکه توقع کنیم حتماً و باید قهرمان شود.

یعنی توقع قهرمانی از تیم ملی درست نیست؟ چون پیشکسوتان اشاره می‌کنند نسلی طلایی در تیم ملی حضور دارد و این بازیکنان می‌توانند قهرمان جام ملت‌های آسیا شوند.
این هم برای خودش نظر است، ولی گفتم قیاس کردن کار درستی نیست. مثال روشنی زدم و گفتم برخی‌ها لیونل مسی و مارادونا را با هم مقایسه می‌کنند، ولی غلط است چون دوره و شکل فوتبال‌شان فرق می‌کرد. امروزه تفکر مربیان و بازیکنان، تاکتیک‌ها و ... فرق کرده است. اگر بحث مقایسه مسی و مارادونا مطرح باشد باید زندگی‌شان را نیز مقایسه کرد، آیا زندگی‌شان یکسان بود؟ نگاه مارادونا برخی مواقع سیاسی بود، ولی مسی چنین نگاهی ندارد. صحبت از این نسل و فلان نسل شیطنت است. کسانی که این کار را می‌کنند، تعدادشان کم نیست. این افراد با گفتن اینکه تیم ملی با نسل فعلی باید قهرمان شود، آن را جلو می‌اندازند تا اگر قهرمان نشد به سرمربی و بازیکنان هجمه وارد کنند. تیم ملی برای همه است و برای فدراسیون فوتبال و امیر قلعه‌نویی نیست. هجمه وارد کردن چیز خوبی نیست. این حرف‌ها را به‌خاطر خودم که عضوی از کادر فنی تیم ملی هستم، نمی‌زنم. شاید از اردوی بعدی کنار تیم ملی نباشم، ولی باید واقعیت‌ها را بگویم. اگر انتقادی وجود دارد باید بگویم، اما اینکه هجمه‌ به تیم ملی وارد شود که قهرمان جام ملت‌ها شود، کار درستی نیست. در فوتبال چیزی به اسم «باید» وجود ندارد. اگر قرار به توقع قهرمانی بود بهترین زمان برای دوره کی‌روش بود. ما به هر دلیلی به فینال جام ملت‌های آسیا نرسیدیم. نسلی که درباره آن صحبت می‌کنند در زمان کی‌روش بودند و تغییر آنچنانی ایجاد نشده است، حالا چطور الان نسل طلایی شده است؟ زمان کی‌روش بازیکنانی مثل اشکان دژاگه، مسعود شجاعی و... نیز بودند. باز هم می‌گویم این حرف‌ها را به‌خاطر اینکه عضوی از کادر فنی تیم ملی هستم، نمی‌زنم و شاید از اردوی بعدی تیم ملی نباشم. امیدوارم بتوانم قلعه‌نویی را قانع کنم که از اردوی بعدی کنار تیم ملی حضور نداشته باشم.

انتقادهایی از حضورتان در کادر فنی تیم ملی شده بود و برخی مدعی شدند که خداداد عزیزی در تمرینات در حال شوخی و خنده با بازیکنان است. آیا این صحبت‌ها یکی از دلایل کناره‌گیری‌تان است؟
به این مسائل ربطی ندارد. اگر با بچه‌های تیم ملی شوخی و خنده می‌کنم، چون حالم خوب است. من رابطه بسیار خوبی با اعضای تیم ملی و بازیکنان دارم. باید در تیم ملی بازی کرده باشید تا بدانید با بازیکنان ملی‌پوش چطور برخورد کنید. من با بزرگان تیم از جمله احسان حاج‌صفی، علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی و سردار آزمون گرفته تا جوان‌هایی مثل حسین‌نژاد، حزباوی و... رابطه خوبی دارم و سعی کردم حتی با امید ابراهیمی که بعد از مدت‌ها به تیم ملی بازگشت رابطه خوبی برقرار کنم. این شکل رفتاری من است که با بازیکنان رابطه دوستانه برقرار کنم. اگر کنار تیم ملی لخت می‌شوم و داخل زمین می‌روم، چون حالم خوب است. وقتی حالم خوب باشد، لخت می‌شوم، لباس ورزشی می‌پوشم و به زمین می‌روم. حالم با این بازیکنان خوب است که با آن‌ها شوخی و خنده می‌کنم. نه آن‌ها از شوخی‌های من ناراحت می‌شوند و نه من از شوخی و خنده آن‌ها دلگیر می‌شوم.

از این انتقادها ناراحت شدید؟
نه، برای من اهمیتی ندارد. برخی که آدم‌های نرمالی نیستند توهماتی ایجاد می‌کنند و می‌گویند چرا خداداد به‌عنوان مشاور لخت شده و داخل زمین رفته است. آن‌ها انتظار دارند با کت و شلوار به داخل زمین بروم! کار من فوتبال است. من مشاور فنی سرمربی تیم ملی هستم و چه ایرادی دارد که مشاور فنی لباسش را در بیاورد؟ کار من فوتبال است و این همه عکس با شورت و پیراهن ورزشی دارم، می‌توانید با یک تحقیق در اینترنت ببینید چقدر عکس با لباس ورزشی دارم، چرا نباید به وسط زمین بروم؟ من باید از محمد محبی ایراد بگیرم یا از سایر بازیکنان به‌خصوص اگر در خط حمله نکته‌ای دیدم، انتقال بدهم. اگر این کار را نکنم پس به چه دردی می‌خورم؟ این حرف‌ها برای من مهم نیست و در مجموع خواستم از تیم ملی دفاع کنم. این‌ها با قصد و نیت می‌گویند تیم ملی باید قهرمان جام ملت‌های آسیا شود.

پس کناره‌گیری‌تان از تیم ملی چه دلیلی دارد؟
به‌خاطر خودم و مسائل شخصی چنین تصمیمی گرفتم. اگر از اردوی بعدی کنار تیم ملی نباشم باز هم واقعیت‌ها را می‌گویم. تیم ملی شانس قهرمانی جام ملت‌ها را دارد، چون در مسیری که تا فینال قرار گرفته است، کارش خیلی سخت نیست، اما اگر قهرمانی به دست نیاید اتفاقی هم نیفتاده است. الکی با گفتن نسل طلایی به تیم ملی هیجان ندهید و هجمه وارد نکنید. یک‌سری فکر می‌کنند با هوش و زرنگ هستند، ولی اینطور نیست. مطمئنم بازیکنان تیم ملی برای قهرمانی به قطر می‌روند، ولی تکرار می‌کنم قهرمان هم نشوند اتفاقی نیفتاده است چون تیمی مثل ژاپن به لحاظ ساختاری و همه چیز جلوتر از ایران است. عربستان و استرالیا پیشرفت کرده‌اند. ما چه چیزی داریم که بابت آن بازیکنان تیم ملی را تحت فشار قرار دهیم؟! اگر تیم ملی شانس اول قهرمانی نباشد بعد از ژاپن شانس زیادی دارد. امیدوارم تیم ملی به فینال راه پیدا کند و اگر قهرمان نشد چیزی را مثل دو دوره قبلی از دست نداده است!

قلعه‌نویی با تصمیم شما موافقت کرده است؟
با قلعه‌نویی صحبت نکردم، چون رویم نمی‌شود به او بگویم. با یکی از نزدیکان قلعه‌نویی صحبت کردم و خواستم موضوع را به او انتقال بدهد. من اهل رودربایستی نیستم، ولی نسبت به قلعه‌نویی تعارف دارم. من خاطره خوبی با قلعه‌نویی دارم، اما رویم نمی‌شود با او تماس بگیرم. من خسته شده‌ام و خیلی دوست ندارم همکاری را ادامه دهم. قلعه‌نویی هم حالش خوب نیست و امیدوارم زودتر بهبودی‌اش را به دست بیاورد. او بعد از بازی با ازبکستان اعصابش خورد بود و نتوانستم با او تماس بگیرم.

علی دایی اخیراً گفته است که ملی‌پوشان برای حضور در جام جهانی 1998 فرانسه، پاداشی نگرفتند. آیا هیچ پاداشی داده نشد؟
بعد از جام جهانی حواله خودرو به ما دادند که می‌توانستیم خودرو وارد کشور کنیم یا آن را بفروشیم. پول گمرک و مالیات برعهده خودمان بود و چون صرف نمی‌کرد همه حواله‌های‌شان را 25 میلیون تومان فروختند. منظور علی دایی این بود که اگر حواله‌ای امروز به بازیکنان داده‌اند پول گمرک و... بخشیده شده است. به‌خاطر دارم خودرویم را از آلمان به ایران آوردم که اینجا پلاک بزنم، ولی دقیقاً باید سه برابر قیمت خودرو را برای بابت پلاک می‌دادم، به همین خاطر خودرو را برگرداندم.

بحث نسل طلایی در فوتبال ایران شد، دایی عنوان کرده که تیم ملی 98 محبوب‌تر از نسل فعلی بود...
من درباره این قضایا بحث نکرده‌ام. باید کنار دایی بازی می‌کردید تا بدانید چه آدم متفاوتی در فوتبال است. دایی شناسنامه فوتبال ایران است و بدون تعارف باید گفت. ما درباره فوتبال حرف می‌زنیم، اما در رابطه با محبوبیت، مردم باید نظر بدهند. من می‌توانم درباره امثال علی دایی، کریم باقری، احمدرضا عابدزاده و... صحبت کنم، ولی در مجموع با قیاس کردن موافق نیستم و دوست ندارم درباره آن حرف بزنم. فقط این را بگویم دیگر مثل دایی در فوتبال ایران نمی‌آید.