شاخص رقابت‌پذیری استعدادهای جهانی که شامل 134 کشور است، سوئیس، سنگاپور و ایالات‌متحده را در جذب و پرورش استعدادها، صاحب سه رتبه برتر می‌داند.کشورهای اروپایی از نظر جذب و حفظ استعداد، 25 رتبه برتر را از آن خود کرده‌اند.
گروه جامعه:شاخص رقابت‌پذیری استعدادهای جهانی که شامل 134 کشور است، سوئیس، سنگاپور و ایالات‌متحده را در جذب و پرورش استعدادها، صاحب سه رتبه برتر می‌داند.به گزارش تجارت‌نیوز، کشورهای اروپایی از نظر جذب و حفظ استعداد، 25 رتبه برتر را از آن خود کرده‌اند. اما چشم‌انداز استعدادیابی در 10 سال آینده چگونه خواهد بود؟
به گزارش فراتیتر، بر اساس شاخص رقابت‌پذیری استعدادهای جهانی (GTCI) 2023، سوئیس، سنگاپور و ایالات‌متحده در جذب و پرورش استعدادها، صاحب سه رتبه اول هستند. 10 کشور برتر بعدی، دانمارک، هلند، فنلاند، نروژ، استرالیا، سوئد و بریتانیا هستند و 17 کشور اروپایی دیگر نیز در 25 کشور برتر رده‌بندی می‌شوند. چند کشور که در دهه گذشته به طور قابل‌توجهی در رتبه‌بندی سقوط کرده‌اند، بریتانیا، لوکزامبورگ و ایسلند هستند، در حالی که استرالیا و نروژ بهبود قابل‌توجهی نشان داده‌اند.
شاخص رقابت‌پذیری استعدادهای جهانی، سالانه توسط دانشکده غیرانتفاعی فرانسوی کارشناسی ارشد بازرگانی INSEAD با همکاری موسسه مشاوره دکارت (Descartes Institute for the Future) مستقر در ژنو و موسسه رهبری سرمایه انسانی منتشر می‌شود. شاخص رقابت‌پذیری استعدادهای جهانی، شامل 134 کشور در سراسر جهان است.
با اینکه مقام‌های برتر در دهه گذشته ثابت مانده‌اند، دوریس سومن-پائو، مدیر اجرایی موسسه رهبری سرمایه انسانی، به تغییرات سریع در شیوه‌های جذب استعداد اشاره کرد: «در حالی که طی 10 سال گذشته کمترین تحرک در رتبه‌بندی‌ها وجود داشته است، تغییرات سریعی در مدیریت استعداد در همه صنایع رخ داده است. این امر به‌ویژه در شرکت‌ها بیشتر است. آن‌ها باید به تحولات تکنولوژیکی، همه‌گیری جهانی کرونا و انگیزه برای پایداری واکنش نشان دهند.»چندین اقتصاد نوظهور به طور قابل‌توجهی رقابت‌پذیری استعدادهای خود را بهبود بخشیده‌اند، مثلا چین و روسیه استعدادهای بیشتری را نسبت به گذشته جذب کردند و به ترتیب در رتبه های 40 و 52 قرار گرفتند.
این کشورها چه کاری را بهتر از سایرین انجام می‌دهند؟
ارتباط قوی بین رقابت‌پذیری استعداد و سطح درآمد می‌تواند یکی از مهم‌ترین عوامل باشد، همانطور که عملکرد بهتر در شاخص در طول زمان ثبات بیشتری در رقابت استعدادهای خود نشان می‌دهد.سوئیس در دهه گذشته در صدر فهرست قرار داشته است، اما نه به خاطر حقوق خوبی که می‌توان در صورت مهاجرت به این کشور به آن امیدوار بود، بلکه به لطف پس زمینه سیاسی و اجتماعی-اقتصادی پایدار. این کشور در تمام جنبه‌های مورد بررسی این شاخص مانند توانمندسازی و حفظ استعدادها به طور مداوم قوی بوده است. به گفته GTCI، سوئیس همچنین به دلیل سطوح بالای حفاظت اجتماعی و کیفیت محیط طبیعی، رتبه اول را در پایداری در حفظ استعدادها دارد.
سنگاپور نیز به دلیل آموزش رسمی، اشتغال‌پذیری خوب و اقتصاد نوآورانه، رتبه بالایی کسب کرده و همچنین امتیاز خوبی به این دولت-شهر برای پذیرش استعداد و کسب و کارهای بین‌المللی، داده شده است.ایالات‌متحده که سال گذشته جایگاه خود را از دست داد، دوباره به جایگاه سوم بازگشت. به دلیل وجود دانشگاه‌هایی در سطح جهانی و حمایت از یادگیری مادام‌العمر، این مقام برتر به وی اعطا شد. ایالات‌متحده همچنین به دلیل بهره‌وری بالای نیروی کار در رتبه بالایی قرار گرفت.در سراسر جهان، آلبانی، اندونزی و آذربایجان بیشترین پیشرفت را در جذب استعدادها طی 10 سال گذشته به ترتیب با 16، 14 و 13 رتبه را داشته‌اند.
رقابت در جذب استعدادها در 10 سال آینده چگونه خواهد بود؟
طبق این مطالعه، رقابت شدیدتر خواهد شد. در حالی که ابهامات و تنش‌های جهانی در تجارت، سرمایه‌گذاری، سیاست و دیپلماسی بیشتر می‌شوند، انتظار می‌رود جذب استعدادها نه تنها به طور فزاینده‌ای برای کشورها مهم شود، بلکه بین خود نخبگان نیز رقابت درگیرد و به تعداد زیادی «جنگ استعداد» منجر شود. یک شیوه جدید برای زندگی در حال ظهور است. طبق این مطالعه، در یک محیط اقتصادی نامطمئن که به سرعت در حال تغییر است، یادگیری مهارت‌های جدید از همیشه مهم‌تر خواهد بود.
تحت تأثیر انتظارات نسل‌های جوان برای کیفیت زندگی بهتر ، مدل‌های اقتصادی در حال ظهور، و پیشرفت در فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، چشم‌انداز کار به تکامل خود ادامه خواهد داد. شهرها و مناطق در ساخت استراتژی‌های نوآورانه برای جذب استعدادها، با تأکید بر پایداری و کیفیت زندگی، پیشگام خواهند بود تا خود را به‌عنوان مرکز نخبگان معرفی کنند. سیاست‌های نظارتی برای جلوگیری از تنش‌ها و مهار پتانسیل انسانی و فناوری برای جهانی پایدارتر، بسیار مهم خواهد بود.
برونو لانوین، یکی از نویسندگان گزارش، اشاره کرد: «رقابت استعدادها یکی از ستون‌های عصر بعدی جهانی شدن خواهد بود. توانایی جمعی ما برای کمتر کردن نابرابری جهان و پایدارتر کردن سیاره به شدت به ظرفیت ما برای رشد، جذب و پرورش استعدادهای مناسب بستگی دارد.»
