۲۶
دوشنبه ۰۴ آذر ۱۳۹۸ - ۱۵:۱۳
تعداد بازدید : ۵۳۶
تا چند سال پیش بیمه‌های درمانی قسمت اعظم هزینه‌های پزشکی مردم را پرداخت کرده و افراد مبالغ کمی را پرداخت می‌کردند. با گذشت زمان رفته رفته بیمه‌ها خدمات خود را کاهش دادند و این مساله مصادف شد با بالا رفتن نرخ ارز و تورم اقتصادی جامعه. این کاهش خدمات و افزایش هزینه‌های درمانی با کاهش یارانه‌های دارویی همراه بود و در سال ۹۶ حدود پنج درصد از این یارانه‌ها کاهش یافت و همین مساله بار سنگینی بر دوش مردم شده است.

به گزارش روی تیتر، با کاهش خدمات بیمه‌ها و یارانه‌های دارویی، امروزه هزینه‌های درمانی بسیار بالا رفته و بعضی از افراد قادر به پرداخت مبالغ بالای درمانی نیستند.
خدمات پزشکی رایگان و کم هزینه یکی از نکات مثبت کشور‌های مختلف برای مهاجرت است و در بسیاری از کشور‌ها متوسط هزینه درمانی که افراد از جیب خود پرداخت می‌کنند حدود ۱۸ درصد است، اما در ایران این رقم چیزی حدود ۳۵ درصد است.
شاید در نگاه اول این رقم ناچیز به نظر برسد، اما با نگاهی به وضعیت اقتصادی و افزایش هزینه‌های دارویی و پزشکی، پرداخت این هزینه‌ها برای مردم بسیار سنگین است. این امر ناشی از افزایش نرخ ارز بوده که بر تمام جنبه‌های زندگی و به خصوص هزینه‌های پزشکی تاثیر گذاشته است.
تا چندی پیش دولت با آوردن بیمه‌های خدمات درمانی به افراد در هزینه‌های درمانیشان کمک می‌کرد، اما عمر این کمک زیاد نبود.
فعالیت بیمه در سال ۱۲۶۹ هجری شمسی با مذاکرات بین ایران و روسیه آغاز به کار کرد.
تاسیس اولین شرکت بیمه‌ای ایرانی، تحول بزرگی در تاریخ فعالیت بیمه‌ای کشور بود، زیرا پس از این تاریخ بود که دولت با در اختیار داشتن تشکیلات اجرایی مناسب توانست به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت‌های بیمه موسسات بیمه خارجی بپردازد.
بیمه درمانی بیش از انواع دیگر بیمه‌ها مطرح است چرا که در روند درمانی و هزینه‌های پرداختی بیماران به آن‌ها کمک کرده و به تعهدات خود عمل خواهند کرد.
فلسفه بیمه‌های تکمیلی، خدمات درمانی، تامین اجتماعی و نیرو‌های مسلح تسهیل هزینه درمانی و هموار کردن راه بیماران است.
بیمه با این هدف آغاز به کار کرد که افراد را در هنگام صدمه و آسیب یاری دهد و خسارات وارده به آن‌ها را جبران کند.
مبالغی که از ابتدا افراد به این بیمه‌ها می‌پردازند حکم پس‌اندازی را دارد که در روز مبادا به یاری آن‌ها می‌شتابد و بیمه نیز از این مبالغ برای کمک به آن‌ها و این جبران خسارت استفاده می‌کند.
در ابتدای آغاز کار بیمه‌های درمانی، خدمات خوبی نصیب مردم تحت پوشش این بیمه‌ها می‌شد و این دلیلی شد برای گرایش بیشتر مردم برای تحت پوشش قرار گرفتن در این بیمه‌ها.
در ابتدای ورود بیمه به ایران شاهد خدمات خوب آن‌ها به مشتریان و هزینه‌های درمانی بسیار پایینی بودیم، اما امروز خدمات آن‌ها کم شده و هزینه‌های بیشتری باید برای آن‌ها پرداخت کرد.
در دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد به بیمه خدمات درمانی، بیمه طلایی اضافه شد که بسیاری از کمبود‌های این بیمه را برای افراد تحت پوشش جبران کند، اما با این وجود باز هم تمام هزینه‌های پزشکی را تحت پوشش قرار نداد و کمبود‌هایی با وجود آن همچنان وجود داشت. با این حال تا حدی توانست نیاز‌های بیماران را هرچند اندک رفع کند، اما مبلغ دریافتی در مقابل ارائه خدمات بیمه معقولانه به نظر نمی‌رسید.
با این وجود افراد زیادی به امید بیمه طلایی تحت پوشش این بیمه قرار گرفتند، اما عمر این بیمه زیاد نبود و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی بیمه طلایی لغو شده و بیمه خدمات درمانی نیز با افزایش مبلغ و کاهش خدمات عرضه می‌شد.
این بیمه بیشتر به معلمان اختصاص داشته و اکثریت افراد تحت پوشش این بیمه معلمان هستند قشر زحمت‌کشی که به اندازه کافی به آن‌ها توجه نشده و بالا بودن مبلغ بیمه و پایین بودن حقوق آن‌ها یکی از دغدغه‌های این روز‌های آن‌ها شده است.
در سال ۹۶ تقریبا ۵۰ درصد به حق بیمه افزوده شد، ولی باز هم خدمات افزایشی نداشت و مراکز درمانی با آموزش پرورش قرارداد منعقد نمی‌کردند و مجدد نارضایتی فرهنگیان ادامه و بلکه بیشتر هم شد.
این قضیه تنها به بیمه خدمات درمانی منوط نمی‌شود و نارضایتی‌های مردم از سایر بیمه‌ها نشان‌دهنده عملکرد نامناسب بیمه‌های مختلف طی چند سال اخیر است.
بیمه تامین اجتماعی طبق قانون باید ۳۰ درصد حقوق کارگر را به عنوان حق بیمه از تولیدکننده و کارگر اخذ کند، اما این سازمان با رویکرد درآمدی، مبلغی بالاتر از حق بیمه کارگران دریافت می‌کند و به جای دریافت ۳۰ درصد از دستمزد ۳۰۰ درصد حق بیمه طلب دارند و تعهدی برای پرداخت خدمات بیشتر با دریافت این مبلغ ندارند. این امر یکی از دلایل عدم رضایت کارگران شده است.
بیمه تامین اجتماعی نیز درابتدای کار خود بیشتر هزینه‌های پزشکی بیماران تحت پوشش این بیمه را پرداخت کرده و برخلاف بیمه خدمات درمانی، طرف قرارداد بسیاری از بیمارستارن‌های سطح ایران بودند و به همین خاطر کار را برای بیماران در روند درمانی راحت‌تر کردند.
در حال حاضر بیمه تامین اجتماعی همچنان با بیمارستان‌های زیادی در ارتباط است، اما ارائه خدمات آن‌ها مانند گذشته نبوده و از خدمات درمانی خود کاسته‌اند این در حالی است که همچون بیمه خدمات درمانی مبلغ دریافتی آن‌ها با افزایش روبه‌رو بوده‌اند.
با روندی که بیمه‌های درمانی طی سالیان اخیر در پیش گرفته‌اند به نظر می‌رسد به حضور و بهبود خدمات آن‌ها نه تنها نباید امیدی داشت بلکه باید منتظر حذف شدن کامل آن‌ها بود که با خدمات اندک آن‌ها چیزی دور از انتظار نیست.