به گزارش فراتیتر، کمبود انسولین به پایتخت هم رسید و نایاب شدن این داروی حیاتی، جان بیش از ۱۱درصد جمعیت کشور را تهدید میکند. از میان بیش از پنج میلیون بیمار دیابتی در ایران، دستکم ۶۰۰ هزار نفر نیازمند تزریق روزانه انسولین و نیز از استفاده از نوار تست قند خون برای اندازهگیری میزان قند خون خود بهطور روزانه هستند. ۵ مهرماه بود که رئیسجمهوری در پاسخ به نامه ۱۲۰ پزشک فوق تخصص غدد مبنی بر کمبود انسولین و نوار سنجش خون مورد نیاز بیماران دیابتی خواستار اقدام فوری وزیر بهداشت در این خصوص شد، اما شرایط بهتر نشد و هر لحظه این داروی حیاتی نایابتر میشود.
فریاد دیابتیها ترند شد
از شب گذشته شاهد موج اعتراض دیابتیها و خانواده این بیماران در فضای مجازی بودیم که با استفاده از هشتگ «انسولین نیست» پیام خود را به دنیا مخابره کردند. کاربران شبکههای اجتماعی مثل اینستاگرام و توئیتر معتقدند که انسولین مثل اکسیژن برای بیماران دیابتی حیاتی است. این کاربران در اقدامی قابل تحسین شروع به تبلیغ این موضوع کردهاند که بیماران جوانتر داوطلبانه با رژیم غذایی و ورزش، مصرف انسولین خود را کاهش دهند تا کمکی شود به آن دسته از بیماران دیابتی که امکان ورزش ندارند.
پاسخهای تأسفبار مسئولان در خصوص کمبود انسولین
سید حیدر محمدی، مدیرکل داروی سازمان غذا و دارو، به «قاچاق معکوس» انسولین قلمی اشاره میکند و از بیماران دیابتی خواسته است که فعلاً از انواع دیگر انسولین معروف به رگولار استفاده کنند.
علیرضا استقامتی، عضو کمیته کشوری دیابت، معتقد است که استفاده حدود ۸۰درصد مبتلایان به دیابت از انسولین قلمی (آنالوگ) صرفاً بهدلیل راحتی استفاده از آن نیست و این دو انسولین «علاوه بر تفاوت ساختاری، در میزان و نوع اثرگذاری نیز با هم تفاوت دارند.
اگر چه استقامتی به تفاوت این انسولینها اشاره کرده است، اما باز مسئولین برای توجیه اقدامات خود عذر بدتر از گناه میآورند و تحت پوشش بیمهای قرار گرفتن این نوع انسولین را اشتباه میدانند! حیدر محمدی، مدیرکل نظارت بر دارو و فرآوردههای تحت کنترل سازمان غذا و دارو مدعی که در ایران کمبود انسولین نداریم و در انسولینهای قلمی کمبود داریم و با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، اشتباهی که درگذشته انجام شد، این بود که انسولین قلمی زیر پوشش بیمه قرار گرفت. منابع ارزی دولت محدود است، به معاونت درمان وزارت بهداشت با امضای رئیس سازمان غذا و دارو نامه نوشتیم که انسولین قلمی در بیمارستانها و بخشهای بیمارستانی تجویز نشود. اصلاً عقلانی نیست در این شرایط اقتصادی حجم زیادی ارز از کشور به خاطر انسولین قلمی خارج شود.
محمود نجفی عرب، رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران نیز میگوید: «بیش از ۱/۵ برابر نیاز کشور انسولین وارد کشور شده است. پس نباید هیچ کمبودی وجود داشته باشد. اما انسولین وارد شده، مجدداً صادر میشود. یا به عبارتی از راههای غیرقانونی از کشور خارج میشود.»
دیابتیها قربانی تحریمها یا تصمیمات مسئولان
در حالی پیدا کردن انسولین در داروخانه سخت است که در بازار آزاد این داروی حیاتی با ۸ برابر قیمت عرضه میشود. در بازار آزاد انسولین تاریخ گذشته هم با قیمت ۳۶ هزار تومان میفروشند. داروخانهها میگویند اگر مواد داخل لخته نشده است از همینها استفاده کنید. ما تحریمیم و مجبوریم. مسئولان باید در این شرایط از خواب غفلت بیدار شوند و در جریان باشند که بیمار دیابتی بدون انسولین حداکثر ۳ روز زنده خواهد بود. در دوران اوجگیری شیوع ویروس کرونا، بیماران مبتلا به دیابت در برابر ویروس کرونا از آسیبپذیرترین گروهها شمرده میشوند و کمبود انسولین میتواند آسیبهای مرگباری برای این افراد به دنبال داشته باشد. اظهارات بدون دانش مسئولان و معرفی انسولینهای ویالی به جای انسولینهای آنالوگ اوج فاجعه محسوب میشود. در گذشته خیلی از بیماران دیابتی با نوسانات بالای قند خون مواجه بودند. انسولینهای آنالوگ با ساختار تازه این مشکل را حل کرد. دیابتیهای جوان که فعالیت بدنی بالاتر دارند و سوخت ساز بدن آنها با دیگر افراد متفاوت است، از انسولینهای قلمی استفاده میکنند. در تمامی کشورها انسولینهای قلمی و تست قند خون به رایگان توسط بیمهها به دیابتیها ارائه میشود، اما در ایران بعد از سالها انسولین قلمی بیمه شده است و هزینه نوارهای تست قند خون را بیمهها نپذیرفته اند.