حسین سرتیپی در نشست و هم‌اندیشی «نه به خشونت علیه زنان وکیل»:
حسین سرتیپی، وکیل دادگستری، روز دوشنبه، بیست و هشتم بهمن ماه در نشستی با موضوع نه به خشونت علیه زنان وکیل به ایراد سخنرانی پرداخت که متن این سخنرانی را در زیر می‌خوانید.
حسین سرتیپی، وکیل دادگستری، روز دوشنبه، بیست و هشتم بهمن ماه در نشستی با موضوع نه به خشونت علیه زنان وکیل در باشگاه نهاد ریاست جمهوری به ایراد سخنرانی پرداخت که متن این سخنرانی را در زیر می‌خوانید.
یکی از مهمترین دغدغه‌های ما بانوان وکیل است که حتی شجاعانه‌تر از مردان در این حرفه مشغول به کار هستند. شلوغی جمعیت نشان دهنده حمایت از این عزیزان است و مشخص است که مورد حمایت آقایان وکیل نیز هستند. از همه همکاران برای حضور و حمایت از بانوان وکیل کمال تشکر را دارم.
بنا به اقتضائات جامعه ما، موضوع تساوی زنان و مردان، به یک موضوع کلیشه‌ای تبدیل شده است.
من با توجه به فضای انتخابات سه موضوع را بیان می‌کنم:
۱- بانوان وکیل مادر: مادر بودن خود یک تعهد جدی است و مادران وکیل هم سنگینی این بار را به دوش خود می‌کشند و هم وظیفه خطیر وکالت را داشته‌اند. کانون وکلا چقدر در کمک به نقش سنگین مادران دخیل بوده است؟
۲- بانوان وکیل سرپرست خانوار: این بانوان به هر دلیلی مجبور به سرپرستی هستند و در عین حال به وکالت هم مشغول‌اند. این موضوع بسیاری مهمی است، اما راهکار‌های آن چیست؟ قرار است کانون وکلا چه عملی را در برخورد با این وکیلان انجام دهند؟
اولین و مهمترین موضوع شناسایی بانوان وکیل نیازمند حمایت کانون وکلا است و این به معنای نشانه ضعف وکیلان زن نیست و چه بسا از وکلای کرد قوی‌تر هستند.
کانون وکلا باید دسته‌بندی مشخص و منظمی از بانوان وکیل مادر و سرپرست که نیازمند حمایت بیشتر هستند توجه کنند.
کانون وکلا در تمدید پروانه و سایر موارد هزینه‌هایی را دریافت می‌کند. آیا بهتر نیست کانون هزینه کمتری از این دسته از مادران بگیرد؟ این موضوع می‌تواند موضوع جدیدی باشد.
دومین راهکار این است که یک بسته حمایتی برای توانمند کردن بانوان وکیل قرار دهیم مانند محیطی آرام و امن. شاید پرداخت وام برای اجاره دفتر حداقل کمک را به این بانوان کند.
ما می‌توانیم با وزارت دارایی وارد گفتگو شده که شاخص‌های اخذ مالیات از بانوانی که باید بیشتر به آن‌ها توجه شود کاهش یابد.
صندوق حمایت؟ آیا نباید شعب اختصاصی برای بانوان در دادگاه اختصاص دهیم؟
بسیاری فکر می‌کنند وکیل خانم در سطح ضعف بوده و شکایت نسبت به آن‌ها بسیار است. آیا وقت آن نرسیده که دادگاه‌های ویژه با حضور دادرسانان و اعضای خانم دغدغه‌ها و نگرانی‌های مربوط به خانم‌ها را مورد توجه قرار دهند؟ من معتقدم زنان وکیل در بسیاری از جهات مردانه‌تر از سایر وکیلان مشغول‌اند.
آیا وقت تشکیل کمیسیون وکلا در کانون وکلا برای رسیدگی به بانوان نرسیده است؟ ساختار سازمانی کانون وکلا بر اساس اقتضائات امروز جامعه باید اصلاح شود و یکی از آن نیاز‌ها حمایت از بانوان وکیل در انجام وظیفه وکالت است.
اعضای هیات‌مدیره و حضار، من فکر می‌کنم در بزنگاه کنونی کانون وکلا وقت عمل کردن است نه شعار دادن. بدانید جامعه زنان وکیل از ما توقع داشته و حمایت بیشتری را از ما انتظار دارند و بیش از قبل باید به آن‌ها پرداخت البته بنده زحمات هیئت مدیره کانون وکلا را انکار نمی‌کنم.
موضوع آخر نگاه جامعه ما به وکیل زن است که رو به افزایش بوده و برخی از وکیلان این دیدگاه را پذیرفته‌اند.
کانون وکلا باید این موضوع را حل کند که بخشی از آن نیاز به فرهنگ‌سازی و بخش دیگر عملکرد ما است.
اگر وکیل زنی متهم شد آیا اولویت حمایت از او بر عهده خانواده او است یا بر عهده کانون وکلا؟
از نظر من ترس باید ریشه‌کن شود و من باور دارم صرف زن بودن برای حمایت از وکلای زن کافی نیست و ما تمام تلاش خود را برای آن‌ها انجام خواهیم داد. صرف زن بودن ملاکی برای حمایت از زنان نیست. من و تمام آقایانی که در این جلسه حضور داریم با تمام وجود می‌خواهیم به شما ثابت کنیم ما هم حامی شما هستیم.
اگر به من رای دادید از شما سه توقع دارم و با شما معامله می‌کنم: ۱- به من اعتماد کنید، ۲- بعد از انتخابم به من کمک کنید، ۳- بعد از رای و اعتماد، من را نقد کنید.
ما باید به جامعه حداکثری تبدیل شویم و دیگر نباید حداقلی باشیم و این حداقلی بودن توازن را برهم زده است. عزیزانی که شعار‌هایی در باب نکوهش ماده ۱۸۷ می‌دهند درست است، ولی ما الان با ۴ هزار رای در کنار ۲۵ هزار رای جامعه حداقلی هستیم.
ما دارای منطقه خاکستری بیش از ۲۰ هزار وکیل در کانون هستیم.
من معتقدم هیات‌مدیره در صندلی‌ها و اتاق‌های خود بالای عاج فیل ننشینند. باید در اتاق‌های شیشه‌ای بنشینند و از هیئت مدیره بعدی بخواهیم اجازه جلسات عمومی را بدهند و اتاق را به طبقه پایین آورده و بگذاریم جامعه وکالت به ما اعتماد کند و جامعه‌مان را به حداکثری تبدیل کنیم.
اگر به من رای بدهید پس از هر جلسه مشروح آن و رای هر شخص را اعلام می‌کنم و جلسه هیات‌مدیره مجمع کانون وکلا؟
راهی جز تعامل و بازگرداندن جامعه وکالت برای برگرداندن اعتماد و رای نیست.
بنا به اقتضائات جامعه ما، موضوع تساوی زنان و مردان، به یک موضوع کلیشه‌ای تبدیل شده است.
من با توجه به فضای انتخابات سه موضوع را بیان می‌کنم:
۱- بانوان وکیل مادر: مادر بودن خود یک تعهد جدی است و مادران وکیل هم سنگینی این بار را به دوش خود می‌کشند و هم وظیفه خطیر وکالت را داشته‌اند. کانون وکلا چقدر در کمک به نقش سنگین مادران دخیل بوده است؟
۲- بانوان وکیل سرپرست خانوار: این بانوان به هر دلیلی مجبور به سرپرستی هستند و در عین حال به وکالت هم مشغول‌اند. این موضوع بسیاری مهمی است، اما راهکار‌های آن چیست؟ قرار است کانون وکلا چه عملی را در برخورد با این وکیلان انجام دهند؟
اولین و مهمترین موضوع شناسایی بانوان وکیل نیازمند حمایت کانون وکلا است و این به معنای نشانه ضعف وکیلان زن نیست و چه بسا از وکلای کرد قوی‌تر هستند.
کانون وکلا باید دسته‌بندی مشخص و منظمی از بانوان وکیل مادر و سرپرست که نیازمند حمایت بیشتر هستند توجه کنند.
کانون وکلا در تمدید پروانه و سایر موارد هزینه‌هایی را دریافت می‌کند. آیا بهتر نیست کانون هزینه کمتری از این دسته از مادران بگیرد؟ این موضوع می‌تواند موضوع جدیدی باشد.
دومین راهکار این است که یک بسته حمایتی برای توانمند کردن بانوان وکیل قرار دهیم مانند محیطی آرام و امن. شاید پرداخت وام برای اجاره دفتر حداقل کمک را به این بانوان کند.
ما می‌توانیم با وزارت دارایی وارد گفتگو شده که شاخص‌های اخذ مالیات از بانوانی که باید بیشتر به آن‌ها توجه شود کاهش یابد.
صندوق حمایت؟ آیا نباید شعب اختصاصی برای بانوان در دادگاه اختصاص دهیم؟
بسیاری فکر می‌کنند وکیل خانم در سطح ضعف بوده و شکایت نسبت به آن‌ها بسیار است. آیا وقت آن نرسیده که دادگاه‌های ویژه با حضور دادرسانان و اعضای خانم دغدغه‌ها و نگرانی‌های مربوط به خانم‌ها را مورد توجه قرار دهند؟ من معتقدم زنان وکیل در بسیاری از جهات مردانه‌تر از سایر وکیلان مشغول‌اند.
آیا وقت تشکیل کمیسیون وکلا در کانون وکلا برای رسیدگی به بانوان نرسیده است؟ ساختار سازمانی کانون وکلا بر اساس اقتضائات امروز جامعه باید اصلاح شود و یکی از آن نیاز‌ها حمایت از بانوان وکیل در انجام وظیفه وکالت است.
اعضای هیات‌مدیره و حضار، من فکر می‌کنم در بزنگاه کنونی کانون وکلا وقت عمل کردن است نه شعار دادن. بدانید جامعه زنان وکیل از ما توقع داشته و حمایت بیشتری را از ما انتظار دارند و بیش از قبل باید به آن‌ها پرداخت البته بنده زحمات هیئت مدیره کانون وکلا را انکار نمی‌کنم.
موضوع آخر نگاه جامعه ما به وکیل زن است که رو به افزایش بوده و برخی از وکیلان این دیدگاه را پذیرفته‌اند.
کانون وکلا باید این موضوع را حل کند که بخشی از آن نیاز به فرهنگ‌سازی و بخش دیگر عملکرد ما است.
اگر وکیل زنی متهم شد آیا اولویت حمایت از او بر عهده خانواده او است یا بر عهده کانون وکلا؟
از نظر من ترس باید ریشه‌کن شود و من باور دارم صرف زن بودن برای حمایت از وکلای زن کافی نیست و ما تمام تلاش خود را برای آن‌ها انجام خواهیم داد. صرف زن بودن ملاکی برای حمایت از زنان نیست. من و تمام آقایانی که در این جلسه حضور داریم با تمام وجود می‌خواهیم به شما ثابت کنیم ما هم حامی شما هستیم.
اگر به من رای دادید از شما سه توقع دارم و با شما معامله می‌کنم: ۱- به من اعتماد کنید، ۲- بعد از انتخابم به من کمک کنید، ۳- بعد از رای و اعتماد، من را نقد کنید.
ما باید به جامعه حداکثری تبدیل شویم و دیگر نباید حداقلی باشیم و این حداقلی بودن توازن را برهم زده است. عزیزانی که شعار‌هایی در باب نکوهش ماده ۱۸۷ می‌دهند درست است، ولی ما الان با ۴ هزار رای در کنار ۲۵ هزار رای جامعه حداقلی هستیم.
ما دارای منطقه خاکستری بیش از ۲۰ هزار وکیل در کانون هستیم.
من معتقدم هیات‌مدیره در صندلی‌ها و اتاق‌های خود بالای عاج فیل ننشینند. باید در اتاق‌های شیشه‌ای بنشینند و از هیئت مدیره بعدی بخواهیم اجازه جلسات عمومی را بدهند و اتاق را به طبقه پایین آورده و بگذاریم جامعه وکالت به ما اعتماد کند و جامعه‌مان را به حداکثری تبدیل کنیم.
اگر به من رای بدهید پس از هر جلسه مشروح آن و رای هر شخص را اعلام می‌کنم و جلسه هیات‌مدیره مجمع کانون وکلا؟
راهی جز تعامل و بازگرداندن جامعه وکالت برای برگرداندن اعتماد و رای نیست.
