۳۳۰
سه‌شنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۸ - ۱۴:۳۹
تعداد بازدید : ۵۲۵
اجتماعی گردشگری

اخبار ویژه

باران‌های اسیدی، بلای جان تخت جمشید
مجتمع پتروشیمی شیراز در فاصله‌ای نزدیک از تخت جمشید واقع شده است. این مجتمع با تولید آلاینده‌های شیمیایی و غلظت بیش از حد عناصر مانند گاز SO۲ به تهدیدی علیه تخت جمشید تبدیل شده است.
تا دیر نشده فکری به حال تخت جمشید کنید!
 
به گزارش روی تیتر، مجتمع پتروشیمی شیراز در فاصله‌ای نزدیک از تخت جمشید واقع شده است. این مجتمع با تولید آلاینده‌های شیمیایی و غلظت بیش از حد عناصر مانند گاز SO۲ به تهدیدی علیه تخت جمشید تبدیل شده است. آلاینده‌های ناشی از این مجتمع به صورت مستقیم، به شکل باران‌های اسیدی، و به صورت غیرمستقیم سبب تخریب سطوح سنگی تخت جمشید می‌گردد. باران‌های اسیدی، بخار‌های حاوی اسیدی هستند که عمدتا از کارخانه‌ها و دیگر منابعی که ایجاد بخار می‌کنند، به هوا می‌روند و پراکنده می‌شوند و بعد‌ها با جریان باد، گرد و خاک، باران و یا قطرات شبنم، فرود می‌آیند. احد زارع، عضو هیات علمی گروه شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، می‌گوید: گاز‌هایی هستند که قابلیت ترکیب با آب را دارند و در صورت ترکیب، اسید تولید می‌کنند و به دلیل حامل اسید بودن در صورت تماس با اشیا ماهیت باران‌های اسیدی را به خود می‌گیرند و بخار کارخانه‌های موجود درنزدیکی مجموعه تخت جمشید از این نوع گاز‌ها هستند. این گاز‌ها هم از طریق باران روی بنای تخت جمشید می‌نشیند و هم به وسیله ترکیب با بخار هوا به سنگ‌های تخت جمشید آسیب می‌زنند.

این استاد دانشگاه همچنین می‌گوید سنگ‌های تخت جمشید دارای کربنات کلسیم بسیار است و این باعث می‌شود که آسیب‌پذیر باشند. تخریب تخت جمشید اکنون بیش از ۲۰ برابر سال‌های گذشته است.

رییس گروه زمین شناسی دانشگاه شیراز نیز می‌گوید: سنگ‌های تخت جمشید از جنس آهک است و اسید روی آهک تاثیر زیادی دارد. وی باور دارد: وجود پدیده باران‌های اسیدی به لحاظ علمی اثبات شده است و اثرات آن‌ها نیز درکوتاه مدت نمایان نمی‌شود بلکه اثرگذاری این پدیده در طولانی مدت آشکار می‌شود که بسیار مخرب است.

رئیسی می‌گوید: باید در چارچوب برنامه‌ای مدون، مواد اسیدی و عوامل تاثیرگذار را از بخار‌های کارخانه‌های اطراف مجموعه تخت جمشید جدا و آن‌ها را مهارکرد و این کار به لحاظ فنی امکان پذیر است.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید تخریب تخت جمشید به وسیله باران‌های اسیدی را انکار نمی‌کند، اما اعتقاد دارد این تنها گونه‌ای از تخریب است. رضایی منفرد می‌گوید: عملیات حفاظت وجلوگیری از فرسایش مجموعه تخت جمشید در چند بخش انسانی، هوایی، عبور و مرور خودروها، سوخت‌های فسیلی و گل سنگ ها، تقسیم می‌شود که درهربخش تدابیری اندیشیده شده و درحال اجراست تا با مهاراین عوامل، آسیب‌ها را به حداقل برسانیم. وی با اشاره به این که نظریات در مورد مجموعه جهانی تخت جمشید باید کارشناسی شده و بر اساس مستندات باشد، گفت: یکی از بحران‌های فراروی ما در ارتباط با این مجموعه، کمبود کارشناس است و ضروری است کارشناسان و صاحبان نظر درارتباط با جنبه‌های مختلف این مجموعه مطالعه و پژوهش بیشتری انجام دهند. یادمان تاریخی تخت جمشید که متعلق به دوره هخامنشیان است یکی از چهار اثر ثبت شده استان فارس در فهرست آثار جهانی است که در سال ۱۹۷۹ میلادی با شماره ۱۱۴ در سازمان جهانی علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو) ثبت شد.
سلسله هخامنشیان از سال ۳۳۰ تا ۵۵۰ پیش از میلاد در ایران حکومت کردند.
مجموعه جهانی تخت جمشید در شهرستان مرودشت و در فاصله ۶۰ کیلومتری شمال شیراز واقع شده است.