عبدالله مختاری، کارشناس تامین اجتماعی و عضو علی البدل کانون بازنشستگان تهران، میگوید: اینکه بازنشسته شاغل شود، عملاً باعث آن میشود که جای یک نیروی جوان که میتواند حق بیمه بپردازد را اشغال کند.
به گزارش فراتیتر این کارشناس تامین اجتماعی تاکید می کند: اما در شرایطی که بازنشسته شاغل به ما فعالان حقوق بازنشستگی میگوید که وقتی اتباعی بطور غیرقانونی و علنی کار میکنند، چرا من با این حجم از مشکلات معیشتی غیرقانونی کار نکنم؟ از پاسخ به او باز میمانیم.
وی میافزاید: اینکه یک دستگاه یا یک کارفرما از تجربیات یک بازنشسته استفاده کند، یک بحث دیگر است، اما وقتی بازنشسته برخلاف میل خود و از روی جبر اقتصادی و تنگدستی کار میکند، بحث کاملا متفاوت میشود. ما بر این باوریم دولتها باید حداقل حقوقی را برای بازنشسته وضع کنند که معیشت او با مشکل روبهرو نشود.
مختاری با اشاره به چالش بازنشستگیهای زودتر از موعد میگوید: ما اکنون چنان دچار چالش بازنشستگی زودتر از موعد هستیم که برخی با پرکردن سابقه ۱۰ روز در ماه و سابقه ۱۰ سال از ۳۰ سال خدمت، باوجود دریافت مستمری حداقلی از خدمات بیمه و درمان رایگان سازمان تامین اجتماعی استفاده میکنند و این برای نهاد درمان سازمان مشکل ایجاد کرده است، اما با این حال فرد حاضر است سابقه پر نکند تا بعد از بازنشستگی تازه وارد بازار کار شود.
این فعال حقوق بازنشستگان تاکید میکند: گاهی دیده میشود برخی بازنشستگان از تمکن مالی برخوردار هستند و چنین اقدامی میکنند یا در مشاغل آزاد امکان فعالیت دارند. مواردی دیده شده که فرد تنها دو سال سابقه بیمه در زمان خدمت سربازی داشته و خودش ۸ سال سابقه را در زمانی که پرکردن سابقه ارزانتر بوده، ریخته است تا با ۱۰ سال سابقه و بازنشستگی آن، بتواند فقط از خدمات درمان بهره ببرد. این آسیب در شرایطی است که تامین اجتماعی هنوز علاجی برای این موارد که به درمان و ذخایر سازمان آسیب میزند، در نظر نگرفته است.
او تاکید میکند: بازنشستگی زودتر از موعد برای بخشی از جامعه کارگری جذاب شده است و بسیاری با ۲۰ یا ۲۵ سال سابقه و یا خرید سابقه دوست دارند هرچه زودتر بازنشسته شوند. در حدود ۳۰ سال پیش فرهنگ کار چنان بود که بسیاری باوجود آنکه از سن بازنشستگیشان نیز میگذشت، همچنان به کار و اشتغال ادامه میدادند و حق بیمه واریز میکردند و کارفرما باید به زور آنها را بازنشسته میکرد. اما امروز شرایط کار به نحوی تغییر کرده که فرد ولو با سابقه کمتر از ۳۰ روز نیز گاهی تمایل دارد که بازنشسته شود.
عضو علی البدل کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران اعتقاد دارد: این مشکل میل به بازنشستگی سریع و فرار از دوران اشتغال رسمی به این دلیل است که فرد در دوران اشتغال خود نیز معیشت قابل توجهی نداشته و تمایل دارد تا زودتر بازنشسته شود تا علاوه بر مستمری دریافتی حداقلی، در یک موقعیت شغلی دیگر در شرایطی که گاه فقط ۴۵ یا ۵۰ سال سن دارد، دوباره مشغول به کار شود تا درآمد بیشتری داشته باشد.
مختاری میگوید: وقتی حداقلهای مزد و حقوق برای شاغلین فراهم نشود، چنین آسیبی طبیعی است زیرا نه تنها بازنشستگانی که باید در سنین بالا فقط استراحت کرده وشان خود را حفظ کنند، شاغل میشوند، که حتی شاغل حداقل بگیر ما نیز تنها باید یک شغل داشته باشد. اما همانطور که بازنشسته دو محل درآمدی مستمری و شغل غیرقانونی و غیررسمی دارد، بلکه شاغل بازنشسته نشده نیز دو یا سه نوبت شغل خود را ادامه میدهد و بعد از زمان کاری به رانندگی، فعالیت در موقعیت شغلی دوم و. . دست میزند تا بتواند خانواده خود را بگرداند تا جایی که برخی شاغلان قبل از بازنشستگی حتی خانواده و فرزندان خود را به زحمت میتوانند ببینند!